(Isang mahabang love poem sa ilalim ng balite)
i. prologo: pagbukas at pagbulwak
bumubukaka ang dilim
sa dilat kong mata
upang masuyo ng aking hininga
ang pahapyaw na liwanag
ng ngiti sa pagitan ng iyong mga hita’t binti.
Bumubuka ang dilim
Bumubukaka ang lilim
Lumiliwanag ang anino
Kumukulo ang orgasmo
Nanginginig ang pandinig
Ng musika ng pagniniig
At panginginig
Sa saliw ng pagyanig
Ng malamig kong titig.
Bumubukaka ang dilim
Bumubuka ang dilim
Bumubulwak ang dugo
Bumubukas ang sulo
Bumubukas, sumisindi, lumiliyab, lumalagablab
Sa alab ng alapaap
na itim
sa pagbukas ng dilim
Lumalamig ang lambing
Ng labi at lambi
Lumalandi ang labi
Ng yumaong lambing.
Lumalamig ang dilim
Ng bukakang itim
Sa lambing at lambi
Ng labi at labi.
Bumubukaka ang dilim
Bumubuka ang lihim
Lumalamig ang kimkim
Na lilim ng lihim.
Nililimot ng lihim mo
ang pahapyaw na liwanag
ng ngiti sa pagitan ng iyong mga hita’t binti.
ii. bilog ang buwan sa ilalim ng balite
bilog ang buwan sa ilalim ng balite
busog ang dilim sa mga kuwentong maitim
dilat ang mata ko sa katititig sa iyo
o buwang madilim
o buwang malihim.
Bilog ang buwan sa ilalim ng balite
Pinupuno ng lunggati ang sabik kong ngiti
Binubusog sa orgasmo ang panaginip kong itim
Na bumuka sa mata ng dilim ng lihim.
Bilog ang buwan sa ilalim ng balite
Pinalalamig ng lilim ang yakap ng hangin
Hinihintay ko ang pagbaba ng paraluman
Hinihintay ko ang pag-awit ng buwan.
Dilat ang mata sa katititig sa iyo
O buwang madilim umawit ka ng mito :
Upang bumaba ang aking paraluman
At mamalas ang lihim ng mukha niyang bathaluman.
Dilat ang mata sa katititig sa iyo
O buwang malihim ibulong ang gusto
Ang langit, ang langit, sumisilay sa’yong singit
O paralumang diwata na ang mata ay singkit.
Bilog ang buwan sa ilalim ng balite
Hinihintay kong lumantad ang kanyang ngiti
Upang bumulwak ang pahapyaw na liwanag
ng ngiti sa pagitan ng iyong mga hita’t binti.
iii. Ebang bakulaw
Sasara ang bulaklak
Bubuka ang bulaklak
Lalabas ang reyna
Sasayaw ng cha-cha
Bum-ti-yaya ! Bum-ti-yaya! Bum-yeye!
Ang lahat ng pangit
Ay nagtatago sa dilim
Ang lahat ng lagim
Ay nagtatago sa itim
Ang lahat ng lihim
Ay nanlalamig sa lilim
Ang lahat ng lilim
Bumubulwak sa dilim
Ang buhok niya’y dumadaloy na araw,
Bawat hibla’y gabing pumapanaw.
Mga mata niya’y kristal na uniberso,
Ang kanyang hininga’y hinabing mga berso.
Ang kanyang labi’t ngiti’y eternal na dalumat,
Ang kanyang tinig at titig ay gintong alamat.
Ang kanyang mga pisngi’y dambana ng mga halik
Ang kanyang mga halik ay daungan ng pintig.
Ang mga mata ko’y kanyang inalipin
Nang siya’y bumaba sa punong madilim
Ang aking haraya’y kanyang kinakain
Nang siya’y pumanaog sa halamang malihim.
Bum-ti-yaya ! Bum-ti-yaya! Bum-yeye!
Bum-ti-yaya ! Bum-ti-yaya! Bum-yeye!
iv. sayaw ng alipin at bakulaw
walang kasing liwanag ang kanyang mga kamay
na aking hinawakan, hinagka’t, ikinampay
saka kami’y magkayakap at paikot na sumayaw
sa saliw ng awit ng hanging maginaw.
Walang kasing liwanag ang kanyang mga kamay
Idinampi niya ito sa pisngi kong walang kulay.
Pinahid niya ang luha ng paghihintay
At nangakong makikipagsayaw habangbuhay.
a.
idinampi niya sa pisngi kong walang kulay,
rikit at hiwaga ng kanyang mga kamay.
indak sa musika’y tulang dakila
sayaw sa dilim ay eternal na talinghaga
dahil lilim ng lihim ay maliwanag
epidemyang laganap ang ngiting binubunyag.
lason na ngiti’y dilim na kumakagat
ay ! ang kanyang tinig ay gintong alamat.
tulog pa ang umaga sa pagsayaw ng bakulaw
oras ma’y tumitigil sa kanyang pagpalahaw.
retasong tagpi-tagpi ang alaala ng gabi
relasyong kailan ma’y di malilimot sa ngiti.
ewan ko kung kailan ako dadalawin ng araw.
b.
ang alindog ng halimaw na bathaluman ang mukha
na tanging bumibihag sa puyat kong mga mata
ay di na magpapapatak ng kahit isang luha
at di na hahayaang ang mata ay magmuta.
nang siya’y pumanaog at kami’y magsayaw
sa saliw ng awit ng hanging maginaw,
ang kanyang mga pisngi’y naging daungan ng halik
oras ay tumigil sa bawat pintig ng dibdib.
c.
musikang eternal ang maayang nang-aakit,
alisan ng pangamba ang takot kong pumikit.
retasong tagpi-tagpi ang alaala ng gabi
ilaw sa pagsayaw ang namamanghang guni-guni
ewan ko kung kailan ako dadalawin ng araw
pag tuluyan na sigurong ang haraya ay pumanaw.
ulilain man ako ng talinghaga ng isip
yayakapin ko pa rin ang misteryo ng bakulaw
alilain man ako ng kanyang malihim na ngiti
tunawin man ako ng liwanag ng araw.
v. epilogo : isang love poem sa ilalim ng balite
Bubuka ang bulaklak
Lalabas ang reyna
Ang pag-ibig ko sa iyo
O Ebang bakulaw
Ay higit pa sa sangsang
Ng katas ng kakwate
Sa dibdib ng lungayngay
Na kalaliman ng gabi
Ngunit mas masarap pang
Ihambing sa tsokolateng
Tinunaw sa sarap
Ng kapusukan ng gabi.
Bilog ang buwan sa ilalim ng balite
Pinupuno ng lunggati ang sabik kong ngiti
Pumapanik na ang diyosang paraluman
Ngunit sabi niya sa aki’y di niya ako iiwan.
Bumubuka ang dilim
Bumubukaka ang lilim
Lumiliwanag ang anino
Kumukulo ang orgasmo
Nanginginig ang pandinig
Ng musika ng pagniniig
At panginginig
Sa saliw ng pagyanig
Ng malamig kong titig.
Hindi raw niya ako iiwan
Iyan ang pangako niya
Sa ilalim ng balite
Saksi ang itim na buwan.
Kaya’t ako ay nag-iwan
Ako ay nagpunla
Ng tatlong patak ng luha
Na inialay ko sa lupa
At sa aking pagtalikod
May umusbong na makahiya
At sa maputlang pisngi ko’y
May nagmarkang alaala.
No comments:
Post a Comment