Nag-aalangan ako dati na magswitch from PC to Mac. Una, alien ang interface para sa akin dahil nasanay ako sa PC. Namulat ako sa 286 na computer na MS DOS ang kausap ko. Nasanay akong nagtatype ng “DIR” para malaman ang nilalaman ng floppy disk ko at mag-enter ng “PROMPT GWAPO AKO: $g” para magpasikat sa seatmate ko sa IT-Lab. Pangalawa, mahal ang Mac kumpara sa PC. Pero sa huli, hindi na ako nakatiis. Hindi ako eksperto sa Mac pero heto ang ilan sa aking mga dahilan kung bakit pagkatapos kong bumili ng black Macbook, masasabi ko nang: “Once you go black, you can’t go back”
1. Gumugwapo ka pag Mac ang gamit mo. Sabi nila, the best daw ang Macbook kung multimedia artist ka, web designer, lay-out artist, film and video editor, lalo na writer. Sulit daw ang Macbook kung freelance artist ka dahil sa state-of-the-art capabilities nito. Sa totoo lang, kahit wala kang trabaho, kahit di ka freelancer, kahit tambay ka lang, bagay na bagay sa’yo ang Macbook. Punta ka sa Starbucks or sa Seattle’s best, labas ka ng notebook at magsulat-sulat ka kunwari for a while. Maya-maya, pag nagpasukan na ang mga kolehiyala at mga hottie na yuppies, time to bring out your baby. Garantisado, hot ka na rin! Pag nilabas mo ang Macbook mo, mukha ka na ring angst-ridden, eccentric, genius, introspective, freelance artist. Kasing gwapo ka ng gear mo. Dahil mukhang sophisticated at elegante ng design ng iyong macbook, sophisticated at elegant ka na rin.
2. Magmumukha kang mayaman sa Mac. Sure, mahal ang Macbook. Actually, namumulubi ako ngayon dahil sa binili kong Macbook. Cup Noodles na lang ang almusal ko, skyflakes na lunch, at ChocNut na dinner ang tinitira ko para lang mabayaran ko ang inutang ko pambili ng Macbook ko (Take note, hindi ito laptop, its called a Macbook). Pero okay lang. Hindi halatang naghihirap ka na kapag kaharap mo ang iyong hi-powered Mac. Hindi lang siya mukhang mamahalin (dahil talagang mahal siya), amoy mamahalin pa siya! Kahit freelance writer ka lang o multimedia artist na isang kahig, isang tuka, magmumukha kang highly-paid creative director ng isang ad agency dahil Mac ang gamit mo sa paggawa ng brochure ng karinderya ni Aling Pacing.
3. Pang-bobo at Technophobe ang Mac. Kung wala kang alam sa computer, kung takot ka sa technology, kung bano ka operating systems, sa internet, sa pagdo-download, kung napag-iiwanan ka na ng panahon, this is the machine for you. Sobrang simple ng disenyo hindi mo kailangang pag-isipan kung ano ang pipindutin, kung alin ang kakalikutin, kung saan hahanapin ang kung-anu-ano sa computer mo. Walang right click, isang pindutan lang. Walang scroll bars, dalawang daliri lang ang gamitin mo para magscroll. May eject key sa keyboard para sa mga CD mo. Kung may di ka mahanap, type mo lang sa Spotlight sa upper right corner ng screen mo, hahanapin niya sa computer mo, pati sa internet, hahanapin niya, maging file man o dictionary definition pati nawawala mong pusa, kaya niyang hanapin.
4. Conducive to Creativity ang porma ng Mac. Dahil sa hayop na GUI ng leopard OS X, kahit hindi ka artistic, mapipilitan kang gumawa ng artistic na bagay. Ibang klase ang GUI ng Mac. Mabusisi ang bawat icon sa dashboard mo, pambihira ang animation, napakasarap titigan ng interface. Kung laos kang multimedia artist or beginner ka pa lang o di kaya’y amateur, magiging pro ka in less than two weeks katititig mo sa hinayupak ng Graphical User Interface ng iyong Macbook. Sabi nga nila, palibutan mo ng magaganda ang isang pangit, gaganda na rin yon. So kung feeling mo, hindi ka creative; kung pakiramdam mo, pangit kang gumawa ng art, don’t worry! Katitingin mo sa puro maganda sa screen mo, masasanay kang puro maganda ang ginagawa mo.
Ilan lang ito sa mga dahilan kung bakit hinding hindi na ako babalik sa PC. Maliban na lang kung mahold-up ako kapoporma ko sa Seattle’s Best at mapilitang bumili ng second hand na laptop na may Windows 95 para lang mairaos ang mga freelance work ko. Ayoko nang magmukhang jologs angst-ridden starving artist (kahit totoo). Kung may mga Metrosexual, sa Macbook, mukha kang Technosexual.
1. Gumugwapo ka pag Mac ang gamit mo. Sabi nila, the best daw ang Macbook kung multimedia artist ka, web designer, lay-out artist, film and video editor, lalo na writer. Sulit daw ang Macbook kung freelance artist ka dahil sa state-of-the-art capabilities nito. Sa totoo lang, kahit wala kang trabaho, kahit di ka freelancer, kahit tambay ka lang, bagay na bagay sa’yo ang Macbook. Punta ka sa Starbucks or sa Seattle’s best, labas ka ng notebook at magsulat-sulat ka kunwari for a while. Maya-maya, pag nagpasukan na ang mga kolehiyala at mga hottie na yuppies, time to bring out your baby. Garantisado, hot ka na rin! Pag nilabas mo ang Macbook mo, mukha ka na ring angst-ridden, eccentric, genius, introspective, freelance artist. Kasing gwapo ka ng gear mo. Dahil mukhang sophisticated at elegante ng design ng iyong macbook, sophisticated at elegant ka na rin.
2. Magmumukha kang mayaman sa Mac. Sure, mahal ang Macbook. Actually, namumulubi ako ngayon dahil sa binili kong Macbook. Cup Noodles na lang ang almusal ko, skyflakes na lunch, at ChocNut na dinner ang tinitira ko para lang mabayaran ko ang inutang ko pambili ng Macbook ko (Take note, hindi ito laptop, its called a Macbook). Pero okay lang. Hindi halatang naghihirap ka na kapag kaharap mo ang iyong hi-powered Mac. Hindi lang siya mukhang mamahalin (dahil talagang mahal siya), amoy mamahalin pa siya! Kahit freelance writer ka lang o multimedia artist na isang kahig, isang tuka, magmumukha kang highly-paid creative director ng isang ad agency dahil Mac ang gamit mo sa paggawa ng brochure ng karinderya ni Aling Pacing.
3. Pang-bobo at Technophobe ang Mac. Kung wala kang alam sa computer, kung takot ka sa technology, kung bano ka operating systems, sa internet, sa pagdo-download, kung napag-iiwanan ka na ng panahon, this is the machine for you. Sobrang simple ng disenyo hindi mo kailangang pag-isipan kung ano ang pipindutin, kung alin ang kakalikutin, kung saan hahanapin ang kung-anu-ano sa computer mo. Walang right click, isang pindutan lang. Walang scroll bars, dalawang daliri lang ang gamitin mo para magscroll. May eject key sa keyboard para sa mga CD mo. Kung may di ka mahanap, type mo lang sa Spotlight sa upper right corner ng screen mo, hahanapin niya sa computer mo, pati sa internet, hahanapin niya, maging file man o dictionary definition pati nawawala mong pusa, kaya niyang hanapin.
4. Conducive to Creativity ang porma ng Mac. Dahil sa hayop na GUI ng leopard OS X, kahit hindi ka artistic, mapipilitan kang gumawa ng artistic na bagay. Ibang klase ang GUI ng Mac. Mabusisi ang bawat icon sa dashboard mo, pambihira ang animation, napakasarap titigan ng interface. Kung laos kang multimedia artist or beginner ka pa lang o di kaya’y amateur, magiging pro ka in less than two weeks katititig mo sa hinayupak ng Graphical User Interface ng iyong Macbook. Sabi nga nila, palibutan mo ng magaganda ang isang pangit, gaganda na rin yon. So kung feeling mo, hindi ka creative; kung pakiramdam mo, pangit kang gumawa ng art, don’t worry! Katitingin mo sa puro maganda sa screen mo, masasanay kang puro maganda ang ginagawa mo.
Ilan lang ito sa mga dahilan kung bakit hinding hindi na ako babalik sa PC. Maliban na lang kung mahold-up ako kapoporma ko sa Seattle’s Best at mapilitang bumili ng second hand na laptop na may Windows 95 para lang mairaos ang mga freelance work ko. Ayoko nang magmukhang jologs angst-ridden starving artist (kahit totoo). Kung may mga Metrosexual, sa Macbook, mukha kang Technosexual.
welcome to dark side :-)
ReplyDeletereposting X! :) -JOJ
ReplyDelete